december 2011 – Twee stukken voor blokfluitkwartet, allebei gewijd aan ‘Engelen’, allebei net uit, en dat bij twee verschillende uitgevers (een Duitse en een Nederlandse), allebei een cadeau, en allebei (zij het de ene binnenkort) te horen op de cd’s van twee blokfluitkwartetten van naam (een Nederlands en een Vlaams)!
Eindelijk is dan uitgegeven: Catch (an Angel) voor blokfluitkwartet, bij het op internet overigens onvindbare Ascolta Music Publishing.
Catch (an Angel) is een snel en kort stuk, een soort caccia waarin virtuoos gebuitel en gefladder niet van de lucht is. Maar wel ritmisch niet van de lucht! Inderdaad, hoeveel engelen kunnen er wel niet luchtig dansen op de punt van een naald? …al is het enige wat hier danst de tong van de blokfluitist: op deze opname (de eerste) zijn dat de tongen van Brisk Recorder Quartet Amsterdam.
Maar! Binnenkort gaan we ook het speeksel horen fladderen van het Flanders Recorder Quartet, in het Nederlands bekend als Vier op ’n Rij!
Medio 2012 verschijnt namelijk van Vier op ’n Rij een cd met maar liefst drie werken van mij er op: Catch (an Angel), het nog dansantere Kadanza en ook mijn volgende ‘Engelen’-stuk: Stamping Ground (for Angels), zojuist uitgegeven bij Edition Tre Fontane.
Het in blokfluitwerken gespecialiseerde Tre Fontane (Roland Brox en Heida Vissing) vierde de 10e verjaardag met een serie stukken gebaseerd op de welbekende estampie ‘Tre Fontane’, en dit stuk is daar één van. Het is dan ook uitgegeven in een aparte serie, “Tre Fontane-projekt“.
Maar hoe klinkt die ‘welbekende’ estampie dan wel? Het meningsverschil hierover hoor je aan deze twee uitvoeringen. Ikzelf koos ervoor om de melodie in handen te leggen van putti die meer geuren naar karmozijn dan naar knoflook en die er een spelletje mee spelen dat meer heeft van een 18e-eeuws rondo dan van een Andalusische improvisatie anno 1100.
Ik verbeeld me zo dat voor die ‘klassieke’ engelen het precies muziek is die hun ‘stamping ground’ vormt, dat klassieke vorm datgene is waar zij steeds in de tijdelijke wereld mee komen spelen op een tijdloze manier, het contrapuntisch rondfladderen precies dat waarom ze in muziek samenkomen om de geest te voeden.
Voor wie er niet genoeg van kan krijgen en het fijne wil weten over engelen en waarin zij echt verschillen van putti, draken en feeën is het volgende een leerzame les in mytho-biologie:
