Utregs Requiem 2019
Het Utregs Requiem 2019, met mijn Introïtus en In Paradisum, was een indrukwekkende samenwerking van hoofdpersonen en musici. Na TivoliVredenburg een prachtige buurthuistour van tien concerten in de wijken!
Utregs Requiem 2019 – In Paradisum | Ensemble Insomnio en het Koor NEON.
Couleur Vocale
Vocaal Ensemble TIEN zong op 1 juni 2019 de première van mijn Divine Meditations op teksten van John Donne, in de serie Couleur Vocale van de Waalse Kerk.
Kerstkwartet
Mijn Kerst Kwartet werd ten doop gehouden door de muzikanten van Klassiek op Zuid!
Bennewitz Doelen
The Bennewitz Kwartet & Harry-Imre Dijkstra played 15 januari 2019 my Super Suite in De Doelen chamber music series to great acclaim.
Utregs Requiem NTR
Koor Neon, Ensemble Insomnio en de kinderen van Zangschool Utrecht klinken in het Utregs Requiem dat prachtig werd opgenomen door de NTR in het Avondconcert.
Utrechts Requiem 2017
Zes Utrechtse levensverhalen vormen een nieuw Requiem onder het motto Waarheen leidt de weg? .
Documentairemaker Ellen Blom, Stut Theater, Insomnio, Zangschool Utrecht en het Nederlands Kamerkoor brengen bijzondere verhalen van zes bewoners van Utrechtse buurten tot klinken in TivoliVredenburg op muziek van Joost Kleppe, Gábor Tarján en Anke Brouwer en mijzelf.
Zes levensverhalen van mensen die terugkijken op de ingrijpende dingen die ze meemaakten.
Marcel Worms: New Blues for Piano – met He is not here
200 nieuwe bluesstukken uit 50 landen in 20 jaar – en ter afsluiting een cd met de laatste nieuwe stukken, waaronder mijn solostukje ‘He is not here‘, waar James Brown Gregoriaans hoort zingen.
‘Super’ Suite World Première at Wonderfeel Festival
After the exciting private first performance at the wonderful historical estate of Els van Liebergen, recorded here, the Bennewitz Quartet finally took the work literally out into the open at the Wonderfeel Festival, one of the most innovative and most widely oriented (and best visited) classical music festivals in the Netherlands. Programmed at the Central Stage, the quartet drew a large crowd. When the rain suddenly started to pour down, the audience was invited onto the stage and in the second half of the concert all intimately huddled around the musicians, adding to the directness and intimacy that is such a hallmark of the Bennewitzes’ playing style.
the ‘Super’ Suite: working with the Bennewitzes
I had a dream, and it came true….
