2015d
klarinet en strijkkwartet
5'19
Voor het Bennewitz Kwartet en Harry-Imre Dijkstra
Deze planctus, of treurzang, is gebaseerd op een bas-ostinato van drie maten dat chromatisch bijna een octaaf daalt – een extreem geval van een ‘lamento-bas’. De bas komt voort uit een herhaald motief bes-a-c-b (Duits: ‘h’), het beruchte ‘Bach motief’. Mijn harmonische oplossing ervan is verre van Bach-achtig maar heeft een sterk jazz-karakter, bijna Ellingtoniaans. Melodisch is de kiem van het stuk ontleend aan de eerste zinnen van Koning David’s klacht in de 13e Psalm zoals die in het Geneefse Psalter op muziek is gezet – “Jusques à quand, ô Dieu des cieux, jusques à quand, loin de tes yeux, me laisses-tu dans ces alarmes?” Boven de obstinaat klagende bas wordt die melodie op een improvisatorische, klezmer-achtige en blues-achtige manier behandeld.
Super Suite: V – Planctus super ‘Jusques à guand’ (Ps. 13)
