Trio

In maart 1998 werd tijdens de manifestatie ‘Nieuw en Speelbaar’ de eerste uitvoering gegeven van dit trio voor klarinet, cello en piano, geschreven in opdracht de Vereniging voor Huismuziek.
De eerste min of meer openbare uitvoering kreeg het stuk in november van dat jaar, toen studenten van het Conservatorium van Amsterdam het speelden op een concert van de compositieafdeling aldaar. Inmiddels bestaat er ook een versie met altviool in plaats van klarinet.
De opbouw van het ongeveer 12 minuten lange werk is overzichtelijk. Er zijn drie delen: een openingsdeel (‘Ballade’) in een stuwende ritmiek, een langzaam middendeel, een overwegend snel slotdeel. Alle delen bevatten duidelijk herkenbare themagroepen. Terugkeer, contrast en variatie van die themagroepen bepalen de vorm.
Het notenbeeld oogt bovendien redelijk eenvoudig, er zijn amper maatsoortwisselingen, er worden geen vreemde technieken of extreme registers gevraagd, er is weinig chromatiek, en de tonaal ogende samenklanken zijn nauwelijks dissonant te noemen. Kortom, de partituur bevat niets van wat veel ‘moderne’ muziek uit een grijs verleden zo weerbarstig maakte. Bij deze muziek speelt virtuositeit een ondergeschikte rol, en staan techniek en klank in dienst van ritme, melodie en vorm.